THE GENRE OF MAZURKA THROUGH THE PRISM OF INDIVIDUALITY FROM FREDERIC CHOPIN TO ROMAN MATSEEVSKY
Keywords:
piano miniature, national and European dichotomy, ethno–musical musical folklore, genre of mazurka.Abstract
The mazurka genre for the Polish piano music culture is cross-cutting and symbolic throughout the course of its evolution. It is extremely widespread and diverse in the work of Polish composers of the 19th and 21st centuries. This genre was used at different times by Jozef Elsner, Maria Szymanowska, Michal Cleofas Oginski, Karol Kurpinsky, Feliks Ostrowski, Frederic Chopin. It covers and reflects the aesthetic demands of different social strata of the national environment, therefore, it is under composers’ constant and uninterrupted attention. The main and most important stages in the evolution of the genre in the Polish musical culture were mazurkas by Frederick Chopin, Karol Szymanowski and Roman Maciejewski. The aim of this study is to make a comparison of authors’ individual stylistics in the interpretation of the genre. For each of them this genre became an embodiment of the image of the homeland, a mirror of the national soul. Belonging to different eras, the charisma of individuality and socio-cultural inquiries have led to excellent approaches to the interpretation of the genre. F. Chopin summed up his amateur period and contributed his artistic finish and profound psychological meaning to the genre, which allowed him to bring it to the concert podiums of aristocratic salons and concert stages of Europe. He was the one to set a high standard of the universalism of the complex of expressive methods preserving the national spirit at the same time. He achieved it without excessing ethnographicism of four national dance genres, forming the basic types of mazurkas in the largest group of miniatures of his work. Karol Szymanowski contributed neo-folk to the genre, on the one hand, relying on his own field research, on the other hand.boldly mixing recognizable themes or stylized features of folk dance of various ethnic groups. Accordingly, he achieved pan-national level in the interpretation of this dance-symbol, and having inpossession the most relevant composer’s dictionary of that time provided compositions with harmony and a sense of the era. In the comprehension of the genre, Roman Maciejewski deviated from the positions of high simplicity, expressing his own creative concept conditionally, laconically, without direct quotation. He skillfully models and stylizes genre features, experiments with onomatopoeia, spatiality, rhythm, chord structures, mode varieties and mixes. Not striving to be technically original and relevant, scientifically detailed in ethnic authenticity, he comprehends the potential of the national expression through he universal, balancing on the verge of ethnic and academic, practical and intellectual, structured and sensual. Thus, each of the representatives of Polish musical art managed to find the optimum of individual self-expression through the most universal of national dance genres.
References
Гиса О. «Мазурки опус 50» Кароля Шимановського: структурно–стильовий аналіз // Наукові записки ТНПУ ім. В. Гнатюка та Національної музичної академії України ім. П. Чайковського. Сер. Мистецтвознавство. – 2009. – Вип. 2 (21). – С. 12–16.
Кокорева Л. М. Музыкальная культура Польши XX века: Кароль Шимановский, Витольд Лютославский, Кшиштоф Пендерецкий: очерки. – М.: МГК им. П. И. Чайковского, 1997. – 162 с.
Мазепа Л. З., Т. Л. Шлях до Музичної Академії у Львові. – Львів: Сполом, 2003. – Т. 1. – 418 с.
Нейгауз Г. Г. Размышления, воспоминания, дневники. – М., 1975. – 248 с.
Ревенко Н. В. Жанр мазурки у фортепіанній творчості польських композиторів // Музыка и жизнь. 4. Эпохи, стили, жанры. – URL: http://www.rusnauka.com/44_ NIEK_2015/ MusicaAndLife/4_203253.doc.htm
Степаненко М. Б. Фортепианное искусство Украины в долысенковский период: дис. … канд. искусствоведения : спец. 17.00.02 «Музыкальное искусство». – К., 1989. – 171 с.
Сулім Р. А. М. Лисенко і Ф. Шопен в контексті українсько – польських культурних зв’язків : дис. … канд. мистецтвознавства : спец. 17.00.01 «Теорія та історія культури». – К., 1999. – 204 с.
Хоминьский Ю. М. Кароль Шимановский и западноевропейская музыка // Славяне и Запад: Сб. статей к 70–летию И. Ф. Бэлзы. – М.: Наука, 1975. – С. 161–169.
Brożek A. Obraz duszy polskiej w mazurkach Romana Maciejewskiego. –Warszawa–Lublin: Polihymnia, 2014. – 392 s.
Ciołko M. Roman Maciejewski – kompozytor wciąż odkrywany. Studium solowej twórczości fortepianowej. – Lublin: Polihymnia. 2013. – 126 s.
Chybiński A. Karol Szymanowski a Podhale Polskie. – Krakow: Wydawnictwo muzyczne, 1980. – 81 s.
Chybiński A. Mazurki Karola Szymanowskiego // Muzyka. – 1925. – № 1–2.
Dahlig-Turek E. «Rytmy polskie» w muzyce XVI–XIX wieku: Studium morfologiczne. – Warszawa: Instytut Sztuki PAN 2006. – 476 s.
Domańska J. Mazurki opus 50 Karola Szymanowskiego. – Katowice: Wydawca Akademia muzyczna im. K. Szymanowskiego, 2002. – S. 7–15. 15. Kaczyński T. Rozmowa z Romanem Maciejewskim // «Monochord. De musica acta, studia et commentorii». – vol. V. – Poznań, 1994. – S. 55–56.
Lobaczewska S. Karol Szymanowski życie i tworczość. – Krakow, PWM, 1947. – 667 s.
Maciejewski R. Co zawdzięcza Szymanowskiemu młoda muzyka polska. // Monografia zbiorowa. – Muzyka. – № 4/5. – 1937. – S. 35–36.
Rajs K. Chopinowski idiom mazurkowy w fortepianowych mazurkach Romana Maciejew-skiego: wybrane aspekty poetyki muzycznej. –Wydawnictwo Uczelniane Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego, 2011. – 82 s.
Szymanowski K. List do Emila Gertzaki, Zakopane, 13. III, 1924 // Karol Szymanowski. Korespondencja. – Tom IV: lata 1932–1937, cz. 2. / oprac. Teresa Chylińska. – Kraków: Musica Iagellonica, 2002. – S. 93.
Szymanowski K. List do Zofii Kochańskiej z 22 II, 1933 // Karol Szymanowski. Korespondencja. – Tom IV: lata 1932–1937, cz. 2. / oprac. Teresa Chylińska. – Kraków: Musica Iagellonica, 2002. – S. 65.
Tomaszewski M. Chopin. Człowiek, dzieło, rezonans. – Krakow: PWM, 2005. – 872 s.
Wieczorek M. Roman Maciejewski : kompozytor pokolenia zgubionego. // Prace Komisji Muzykologicznej. t. 24. – Poznań : Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2008. – S. 306–315.
Zawadzki M. K. Mazurków Chopina i Szymanowskiego rezonans w twórczości następców. Wybrane przykłady Michał // Seminare. Poszukiwania naukowe. – 2016. – T. 37. – № 2. – S.173–186.
